dimarts, 24 d’agost del 2010

Platero y yo


'Platero es pequeño, peludo, suave; tan blando por fuera, que se diría todo de algodón, que no lleva huesos. Sólo los espejos de azabache de sus ojos son duros cual dos escarabajos de cristal negro.
Lo dejo suelto y se va al prado y acaricia tibiamente, rozandolas apenas, las florecillas rosas, celestes y gualdas.
Lo llamo dulcemente: ¿Platero?, y viene a mi con un trotecillo alegre, que parece que se rie en no se que cascabeleo ideal...'

(Juan Ramon Jiménez, 1.914)

No hi han 'florecillas rosas celestes y gualdas', però sense cap mena de dubte m'he trobat amb la rencarnació de'n Platero!!

2 comentaris:

Anònim ha dit...

Tiu, molt cursi no? I els colors que has posat no ho milloren gaire...

Anònim ha dit...

El color del blog ha millorat, aquell rosat no m'agradava massa...